Het was op een zondag ochtend.

De deur van de boerderij was op slot.

Jouw bus staat op de oprit.

WAAR KAN JE ZIJN?

Ik kijk om me heen, er brand licht in het kantoor.

Ik open de zware deuren van de schuur.

Op de tast vind ik het lichtknopje.

Met een harde duw opent de volgende deur.

Ik roep.... geen antwoord.

Met een bonzend hart loop ik de trap op naar boven.

Ik open de zware deur.

En daar tref ik jou aan, op de grond.

De vloer bezaaid met papieren.

Je zit op de vloer in het kantoor.

Om je heen een map, allerlei papieren en uiteraard jouw kladblok.

Pap, ben je hier?   Wat ben je aan het doen?

Je draait je verbaasd om, je leesbril op je neus.

Is het al zo laat?

Ik doe de btw-aangifte.

Ik dacht vanmorgen om 7 uur, als ik nu begin ben ik met de koffie klaar.

.........

Ik denk vaak terug aan 'vroeger'.

Zoals nu, zittend op de bank... terugdenkend aan een drukke btw-maand.

Dan verschijnt vanzelf weer mijn vader.

Een meester in zijn vak!  Maar die btw-aangifte was elke keer een worsteling.

.........

Mijn vader was een hardwerkende vakman, Meester schilder, altijd bezig voor zijn eigen bedrijf.

6 dagen in de week met de kwast in de hand.

En 's avonds weer op pad voor het opnemen van een klus of lesgeven aan de jongere generatie.

De spaarzame momenten thuis werden gebruikt voor de administratie.

Alles gebeurde met de hand op de bekende kladblokken die hij altijd bij zich droeg.

Elk blok had zijn eigen verhaal & lag keurig op de antieke tafel te wachten.

Elke vrijdagmiddag voor het inluiden van het weekend was het tijd voor het kantoor.

Zijn gezel typte braaf alle tekst over van het kladblok in een Word document.

Facturen werden 2 keer uitgeprint. Een voor de klant en een in het bakje 'nog te ontvangen'.

Daarna een internetverbinding met de bank, alle mutaties werden bekeken.

De facturen die ontvangen waren, belande in de map.

Met elke btw-aangifte kwam de map en het kladblok weer tevoorschijn. Alle btw werd opgeschreven en geteld.

Eind van het boekjaar, na de laatste aangifte, gingen de mappen richting de accountant.

Met een beetje geluk was de accountant voor het einde van het jaar klaar en wist mijn vader waar hij het jaar daarvoor zo hard voor had gewerkt.

Inzicht in de actuele cijfers was er niet, de koers werd gevaren op hard werken en de toereikendheid van het banksaldo.

De boekhouding was zeker geen feestje.

Het verhaal van mijn vader... hij is niet de enige hard werkende ondernemer die worstelt met de boekhouding.

Dit is waarom ik mijn kennis en kunde inzet om andere ondernemers en vakmensen te ondersteunen.

Stress, slapeloze nachten, veel tijd kwijt aan de boekhouding, geen inzicht in actuele cijfers... dit is met mijn hulp verleden tijd.

Het kan zeker anders!

Zullen wij samen een feestje maken van de boekhouding?

Selena Lukens   'boekhouding is een feestje'